Podobno na wschodnich rubieżach mojego województwa padał dziś śnieg... Jak dla mnie, to jest jeszcze na to zdecydowanie za wcześnie. Co prawda uwielbiam siedzieć wtedy w domu i patrzeć jak prószy, ale z roku na rok wzrasta moja świadomość co do negatywnych skutków śniegu - vide rodzice w rozjazdach i śliskie drogi i spokojna czuję się dopiero wtedy, kiedy mam wszystkich na kupie. Aż strach pomyśleć, co to będzie jak się pojawią dzieci. Coś czuję podskórnie, że jeśli tego ze sobą nie przepracuję, to moja nadopiekuńczość mnie wykończy i innych po drodze zresztą też. Ale grunt to być świadomym swoich wad, czyż nie?
Zanabyłam dzisiaj zupełnym przypadkiem kurtkę na zimę, w planach mam jeszcze lidlowskie śniegowce na wielkie śniegi i jestem przygotowana na nadejście rzekomej zimy stulecia:)

Zdecydowanie brakuje mi kontaktu z żywym człowiekiem i gadania o pierdołach, a zwłaszcza klimatu gwarnych, nawet zadymionych wrocławskich knajp. Jedyna koleżanka, która ostała się w mojej mieścince nie dała się dzisiaj nigdzie wyciągnąć, a w dalszej perspektywie zwiewa w tym roku do Australii, więc nie zostanie mi już zupełnie nikt. Całe szczęście, że lubię moją teściową i chociaż mogę wyskoczyć czasem do niej na scrabble, więc moje zadomowienie nie jest jeszcze takie tragiczne.

ktoś widział "The social network" ?