Jestem mistrzynią w komplikowaniu sobie życia. Okazuje się, że nie dam już rady obronić się przed wakacjami, w związku z czym na 2 września mam termin porodu, a zaraz potem pewnie wypadnie obrona... Cudownie:) Nie wiem czy śmiać się, czy załamać ręce. Cóż, to wszystko na własne życzenie... Póki co korzystam z kilku dni spokojnej głowy, dopóki nie pójdę do promotorki i nie dowiem się o tym, co myśli o mojej pracy. mam nadzieję, że aż tak tragicznie nie będzie. Odliczam za to godziny do jutrzejszego wyjazdu do Wolsztyna. kilka dni leniuchowania, czytania książek i nic nierobienia. Do tego wypad na spotkanie z koleżanką do Poznania i włóczęga. Czyż może być piękniej?